Co wchodzi w skład środków trwałych firmy?
Prowadząc firmę, jej właściciel musi wykazać się wiedzą i dobrą organizacją pracy na wielu płaszczyznach. Niedopatrzenia lub pominięcia dotyczące niektórych regulacji mogą przynieść przedsiębiorcy straty, natomiast poświęcenie czasu na przestudiowanie kruczków prawnych owocuje zyskami. Przepisy obejmujące zagadnienia finansowe zmieniają się jednak bardzo dynamicznie, a nadążanie za nimi nie należy do najłatwiejszych zadań. Szczególnie zawiłe mogą wydawać się normy dotyczące kwestii majątkowych przedsiębiorstwa. Jednym z zagadnień, którego nie da się pominąć prowadząc firmę – zwłaszcza na początku działalności – są środki trwałe.
Czym są środki trwałe firmy?
Środki trwałe to nabyte przez podatnika i będące jego własnością lub współwłasnością rzeczowe aktywa przedsiębiorstwa, które charakteryzują się długim okresem użytkowania. Inaczej mówiąc, są to zakupione przez przedsiębiorcę rzeczy niezbędne do działania firmy, które będą przez nią wykorzystywane dłużej niż rok.
Aby uznać przedmiot za środek trwały, musi spełniać następujące warunki:
• przewidywany czas użyteczności musi być dłuższy niż rok,
• środek trwały musi przynosić ekonomiczne zyski przedsiębiorstwu,
• w momencie przyjęcia przez firmę musi być sprawny i kompletny,
• będzie wykorzystywany w więcej niż jednym cyklu produkcyjnym – środki zużywające się w ciągu jednego cyklu zaliczane są do aktywów obrotowych.
Oznacza to, że w definicji środków trwałych mieszczą się między innymi rzeczy takie jak środki transportu, meble, urządzenia elektroniczne, sprzęty biurowe, lokale.
Co zalicza się do środków trwałych?
Środki trwałe można opisać w kilku kategoriach określających ich funkcje w przedsiębiorstwie. Są to:
• nieruchomości – w tym grunty, prawo do użytkowania wieczystego, budowle, budynki, lokale,
• środki transportu, maszyny i inne rzeczy,
• inwentarz żywy,
• ulepszenia w obcych środkach trwałych.
Klasyfikacja Środków Trwałych opisana w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 roku (Dziennik Ustaw nr 424, poz. 1622) wyróżnia również dziesięć grup środków trwałych:
0 – grunty,
1 – budynki i lokale, spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego,
2 – obiekty inżynierii lądowej i wodnej,
3 – kotły i maszyny energetyczne,
4 – maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania,
5 – specjalistyczne maszyny, urządzenia i aparaty,
6 – urządzenia techniczne,
7 – środki transportu,
8 – narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie,
9 – inwentarz żywy.
Odpisy amortyzacyjne
Wydatki z pewnością nie są ulubioną dziedziną przedsiębiorców, jednak uwzględnienie ich w kosztach firmy pozwala na zmniejszenie wysokości zobowiązań podatkowych. Środki trwałe objęte są odpisami amortyzacyjnymi, które zaliczają się do kosztów rozłożonych w czasie, a więc również one są podstawą do zmniejszenia opodatkowania. Amortyzacją można objąć środki trwałe, których wartość netto wynosi 10.000 zł lub więcej. Wycenia się je według ceny nabycia (w przypadku zakupu), kosztów wytworzenia (gdy wytworzone we własnym zakresie) lub wartości rynkowej produktu (w razie nabycia nieodpłatnego). W przypadku środka trwałego o wartości mniejszej niż 10.000 zł, można dokonać dobrowolnej amortyzacji jednorazowej.
Podatnik może zdecydować o metodzie rozliczania odpisów. Najczęściej wybieranym rodzajem rozliczenia jest amortyzacja liniowa, której ustalona wartość odpisu jest stałą kwotą przez cały okres amortyzacji. Równe miesięczne raty rozliczane są do momentu zrównania wartości odpisów z wartością początkową środka trwałego lub jego likwidacji.
W przypadku, gdy zakupione przez firmę środki trwałe narażone są na szybsze niż standardowo przewidywane zużycie, stawka może być podniesiona. Odpowiednie regulacje określają wpływające na odpisy współczynniki oraz warunki takiego rozwiązania. Warto także wziąć pod uwagę możliwość amortyzacji jednorazowej lub przyspieszonej. Aby wybrać najbardziej korzystną opcję, skonsultuj się z profesjonalnym biurem księgowym.
Zobacz również: Jak prowadzić księgowość na B2B?