Zasadnicze różnice między księgowością pełną a uproszczoną

Obowiązkiem każdego przedsiębiorcy jest rozliczanie podatków oraz prowadzenie działalności gospodarczej zgodnie z prawnymi wymogami formalnymi. Większość właścicieli firm specjalnie w tym celu zatrudnia księgowych, którzy zajmują się prowadzeniem dokumentacji, przygotowywaniem faktur czy zliczaniem wydatków firmowych. Do ich głównych zadań należy również prowadzenie rozliczeń z urzędem skarbowym. Przedsiębiorcy mogą korzystać z księgowości pełnej lub uproszczonej. To, którą formę wybiorą, zależy jednak od wielu czynników. Niektórzy tę decyzję podejmują dobrowolnie, a inni są co do niej zobowiązani na podstawie obowiązujących przepisów.

Na czym polega pełna księgowość?

Pełna księgowość odnosi się do konieczności prowadzenia ksiąg handlowych. Jest ona obowiązkowa dla wszystkich tych, którzy dobrowolnie się na nią zdecydowali lub też wynika to z przepisów prawnych. Tym samym spółki komandytowe, komandytowo-akcyjne, akcyjne oraz spółki z.o.o i firmy, które uzyskały roczne przychody wyższe niż 2 000 000 euro, są zobowiązane do jej prowadzenia. Podstawą ewidencji operacji gospodarczych przy tym rodzaju księgowości jest ustawa o rachunkowości odnosząca się do zasobów firmy, źródeł ich finansowania, a także wydatków i przychodów przedsiębiorstwa rozliczanych w określonym czasie.

Wśród wymagań pełnej księgowości znajduje się posiadanie i bieżące uzupełnianie: księgi głównej, ksiąg pomocniczych, kart pracowników, wykazu aktywów i pasywów oraz zestawień obrotów i sald. Szczegółowa analiza przychodów i rozchodów pozwala uzyskać pełny obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Na jego podstawie można w przyszłości planować inwestycje, zwiększając lub zmniejszając wydatki ponoszone w ciągu roku. Ustawa o rachunkowości pełni zatem funkcje:

• Informacyjną,
• Kontrolną,
• Sprawozdawczą,
• Analityczno-interpretacyjną,
• Statystyczną.

Czym jest księgowość uproszczona?

Księgowość uproszczona musi być prowadzona przez każdego przedsiębiorcę, który nie wybrał lub też nie został zakwalifikowany do konieczności prowadzenia księgowości pełnej. Jest ona dużo tańszym i zdecydowaniem mniej wymagającym rozwiązaniem. Częściej sięgają po nią przedsiębiorcy samodzielnie zajmujący się sprawami formalnymi własnej działalności, gdyż wymaga prowadzenia mniejszej liczby dokumentów oraz nie absorbuje tak wiele czasu, jak prowadzenie pełnej księgowości. Pomimo wielu zalet wyboru tej formy rozliczeń, nie brakuje również wad.

Księgowość uproszczona ogranicza możliwości szczegółowego i bieżącego monitorowania sytuacji finansowej firmy. Nie opiera się na dokładnych analizach przychodów i rozchodów, które mogą stanowić podstawę planów inwestycyjnych w kolejnych latach działalności przedsiębiorstwa. Mianowicie przy tym rodzaju rozliczeń ewidencja operacji gospodarczych dokonywana jest wyłącznie na podstawie:

• Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów (PKPiR),
• Ryczałtu od Przychodów Ewidencjonowanych,
• Karty Podatkowej.

Zobacz również: Co wchodzi w skład środków trwałych firmy?